159. Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich

Jesteście takie kochane, pisząc tyle miłych słów na temat mojego ciała! Chciałabym Wam jednak uwierzyć, ale wiem/wydaje mi się, że kłamiecie, że tak tylko mówicie... Nie chodzi o to, że jesteście złe, pewnie to wina mojego zaburzenia, ale przecież wiem, jak wyglądam!
Ćwiczę brzuszki codziennie. Codziennie o 10 więcej zwykłych, 10 brzuszków z unoszeniem nóg, 10 skośnych. I całą serię moich innych ćwiczeń..

Byłam wczoraj w klubie! Tak: ja w klubie.
Miałam wrażenie, atak paniki?, że ludzie - bo był mega ścisk- zaraz staną, odwrócą się na mnie, rzucą i zechcą zjeść. Tak, zjeść. Nie zabić, nie pobić, a zjeść. Rozszarpać zębami. Gdy tańczyłam (zdarzyło mi się kilka razy), cały czas ktoś mnie gdzieś dźgał, dotykał, ocierał, ghrr.. mnie! mojego tłuszczu!
gdy ta panika prowadziła do chęci natychmiastowego ucieknięcia, wyobrażałam sobie czarną kopułę, w której jestem ja i nikt nie widzi mnie w tej kopule. Działało. Dlatego tańczyłam.
W ogóle, Asia przyszła do mnie przed i się razem malowałyśmy i ubierałyśmy, plotkując. Pożyczyłam jej moją białą bluzkę, która jest takim trochę oversizem, na mnie jest całkowicie luźna (rozmiar M), dlatego noszę ją pod czarny, obcisły top- ale dobrze się w niej czuję, bo jest właśnie taka luźna. Biała, koronkowa. Byłam pewna, że na niej będzie wyglądać komicznie, że będzie całkowicie zwisać.
Była opięta.
Nie rozumiem. Przecież jestem od niej grubsza!
Asia powiedziała, że widać, że schudłam, pomijając nogi, to po ramionach. Tja.
Chcę więcej. A właściwie mniej.
W klubie podrywało mnie 3 facetów, w tym jeden straszny nachal. Poszłam do toalety z nadzieją, że go zgubię w tym tłumie, ale nie, cholera, on wciąż za mną, a właściwie na przeciwko mnie. W kolejne jakiś koleś do mnie zagadał i w tym momencie nachal "czemu ze mną nie chcesz rozmawiać? wiesz, że on może Cie zgwałcić?". Na co ja, do tego z kolejki "sorry, mógłbyś poprosić tego typa, by się ode mnie odczepił, bo najwyraźniej nie rozumie, gdy ja to mówię". Odpowiedział, że tak, na co wywiązała się między nimi wymiana zdań, że "nie bijmy się, ok, ok, już idę". W mojej głowie "bić? o mnie?! BIĆ?!".

-Aniu, wpadnij do mnie w niedzielę, będę miała dużo różnych ciast w domu, to sobie zjemy!
- wpaść mogę, ale wiesz, że nic i tak nie zjem...?
-ach tak...

Dziś waga wskazała 45,5 :)

Wymyśliłam plan na Święta.
Wezmę przeczyszczacze jeszcze przed Wigilią. W trakcie jej:
barszcz z 1 uszkiem, trochę żurku, po jednym farszu z jednego pieroga- ruskiego, z grzybami i mięsem, trochę kapusty i trochę ryby (już wątpię, że to mi się zmieści). Najwyżej zrezygnuję z czegoś. Mnóstwo kompotu i coli light (Kasia, moja przyjaciółka, powiedziała, że w coli jest kwas fosforowy- który "kwasi" to, co masz w żołądku, dlatego powinno się dawać colę, gdy komuś chce się rzygać, co wyjaśniło, dlaczego, gdy Mama chorowała, w domu była non stop cola). A potem powinny zadziałać tabletki. Z racji, że nigdy ich nie używałam, na ile przed zjedzeniem zalecacie mi je wziąć? I jakie? (Pewnie będziemy jeść koło 17-18 i skończy się cała wieczerza koło 21-22).
Czemu takie rozwiązanie? Bo po wizycie gości zza granicy i uczuciu pełnego brzucha, nie chcę, nie mogę do tego samego dopuścić. Po prostu nie znoszę uczucia pełnego żołądka. Już piję herbatki wspomagające pracę nerek, bo nie zdzierżam zalegania activii i kakaa w żołądku (a piję to, by choć na moment go zapełnić, hah)...
Dziś w łóżku siedziałam do 15.40 :)

 

Z ojcem się dalej nie odzywam. Być może wyciągnę do niego sama pierwsza rękę. Być może.